Voordat ik in de auto stap, ontgrendel in deze met de afstandsbediening of keyless entry. Zodra ik de deur open, hoor ik de benzinepomp die enkele seconden aangestuurd wordt. Zo hoor ik nog meer:
Zodra ik de motor start, hoor ik de distributieketting op spanning komen, injectoren tikken, uitlaatgas dat door de eigenbouw uitlaat suist, en het wordt helemaal feest zodra ik begin te rijden. Wiellagers, bandengeluid, de meest minimale speling op de wielophanging en stuurinrichting, gesteldheid van het wegdek, windgeruis van het portier rechtsachter dat kennelijk niet helemaal perfect afsluit… Alle signalen komen binnen.
Je zou er bijna overprikkeld van worden. Gelukkig kan ik het actief filter aanzetten!
Het leuke aan bovenstaande, is dat het allemaal over prima waarneembare prikkels, of signalen gaat. Signalen die iedereen die er een beetje op let en gevoel voor heeft zou moeten kunnen waarnemen. Gewoon, met onze zintuigen.
En dit gaat niet alleen voor de auto’s met verbrandingsmotor op: ook de generatie (gedeeltelijk) elektrisch aangedreven auto’s geeft allerlei signalen op allerlei momenten. Aan de technicus om te beoordelen of alles op het juiste moment gebeurd.
Wat het autovak in toenemende mate complexer maakt, is dat steeds meer signalen niet meer met menselijke zintuigen zijn waar te nemen. Daar hebben we de diagnosecomputer bij nodig. De computer. Die maakt immers signalen zichtbaar die we niet kunnen waarnemen. Dat kan de computer dankzij de al in de auto aanwezige sensoren te benutten. Zo verschijnt een hele lijst met parameters op het scherm. Aan de technicus dit te beoordelen.
Praktijk op dit moment? Monteurs moeten het allebei kunnen: zintuiglijke waarneming én uitlezen.
Het ene moment een wiellager met de vingertoppen bevoelen op slijtage, of luisteren met een stethoscoop (yep, net als bij de huisarts!) en het andere moment een hybride accupakket beoordelen aan de hand van het met de computer uitgelezen laadhistogram en state of charge.
Toekomst is natuurlijk steeds meer schermen in de werkplaats. Schermen, om foutcodes uit te lezen. Schermen om aan de hand van de foutcodes diverse meetwaarden in beeld te brengen. En ook “gewoon” om na een onderhoudsbeurt de servicemelding te verwijderen.
Was dit eerder al het geval bij brandstofmotoren, in de toekomst gaat dit zich meer en meer toespitsen op rijhulp- en bestuurdersassistentie-systemen (ADAS, oftewel Advanced Driver Assistance Systems).
Aantal meetwaardes waaruit we kunnen kiezen? Bij een beetje moderne auto worden er meer dan 100 parameters in beeld gebracht. Geen wonder dat er met al deze data soms een auto “overprikkeld” raakt!
Filter aan!